Over Ronja

In Ronja’s geboortenacht woedde er een onweer boven de bergen. Het was zo’n verschrikkelijk onweer dat alle nachtgeesten die in de burcht van Mattis huisden angstig in hun holen en spleten kropen. Alleen de vogelheksen voelden zich in hun element en vlogen krijsend om de roversburcht op de berg van Mattis heen.

Ze stoorden Lovis die daar binnen een kind aan het krijgen was, en zij zei tegen Mattis: “Jaag die vogelheksen weg, zodat het hier stil wordt. Anders hoor ik niet wat ik zing!”

Lovis zong namelijk bij het baren. Dan ging het gemakkelijker, beweerde ze, en het kind zou er alleen maar vrolijker van kunnen worden.

Mattis pakte zijn boog en schoot een paar pijlen door een schietgat naar buiten. ‘Scheer je weg, vogelheksen!” schreeuwde hij. “Ik krijg vannacht een kind en daar kunnen we geen onruststooksters bij gebruiken!”

 

- Ronja de Roverdochter-

Astrid Lindgren

 

Geen vogelheksen of zingende moeder bij mijn geboorte, maar wel vernoemd naar Ronja de Roversdochter. Een meisje geboren in een onweersnacht, met een zingende moeder en een beschermende vader. Met een hele ‘roversfamilie’, die smachtend wachtte op haar komst. Omringd door liefde. Ronja de Roversdochter: een intens, eigengereid meisje, dat durft te kiezen voor haar eigen geluk. Een meisje dat leert met vallen en opstaan, vol vertrouwen en verder durft te kijken dan oude patronen, vanuit liefde en verbinding.

 

Of ik me in haar herken. Inmiddels steeds meer, maar daarvoor had ik wel een lange weg te gaan. Mijn geboorteverhaal is er een van 50 uur, eindigend met een spoedkeizersnede. Lange tijd zonder mijn moeder en pas na een tijdje alleen met mijn vader in een donkere ziekenhuiskamer. In een oud ziekenhuis, dat op de slooplijst stond. Niet bepaald een gezellige start. Helemaal als je weet dat je niet alleen geboren had willen worden. Gestart als alleengeboren tweeling.

 

Wat volgde was een meisje dat opgroeide, volledig in de overlevingstand. Altijd alert, altijd aangepast aan haar omgeving. Een meisje zo lief en zacht, maar zich totaal niet bewust van haar eigen kunnen. Ze was nooit echt vrij. Op 21 jarige leeftijd raakte ik dan ook volledig opgebrand. De zoektocht naar mezelf begon. Een traject van jaren aan zelfontwikkeling op spiritueel vlak en studies volgde. Inmiddels ben ik getrouwd en mama van twee prachtige kinderen. Tijdens de zwangerschappen werd ik elke keer geraakt door het contact dat ik kon ervaren met ze. Ze gaven mij aan dat ik mocht gaan vertrouwen op mijn eigen kracht, mocht gaan voelen. Tegelijkertijd triggerde het moeder worden angsten waarvan ik niet wist dat ik ze had. Door de geboorte van mijn kinderen is alles in een stroomversnelling gekomen. Ik voelde wat de impact van een zwangerschap en geboorte was. Ik ging aan de slag met het verwerken van mijn eigen geboorte en die van mijn kinderen. Ik volgde de opleidingen Babymassage en yoga en  Geboorte In Kaart. Ik zag wat aanraking en verbinding konden betekenen. Het zaadje voor Praktijk Roversdochter was geplant. 

 

Door inzicht in geboortepatronen ging ik mensen beter begrijpen. Het is alsof je ze gaat snappen op een dieper niveau. Je snapt wat hun gedrag ze wil vertellen. Daarom wil ik jou ook helpen het verhaal rond te krijgen voor jou of jouw kind. Het plaatje compleet te krijgen. Ik wil je helpen jouw start op aarde te begrijpen en je ondersteunen bij het verwerken, zodat jij jezelf kan helen en er weer mag zijn.

 

Laten we de nieuwe generatie kinderen helpen, door ze inzicht te geven, onszelf te helen en ze te laten starten in liefde, op de manier die bij ze past. Laten we ze zien voor wie ze zijn, wat ze ons komen brengen, luisteren naar hun verhaal, met liefde, aandacht en verbinding. 

 

Met liefde tot bloei!

Liefs,

Ronja